Kutsal Kitap, iman ve Hıristiyan yaşamı konusunda neden Kutsal Yazılar’ın her zaman tek yetkilimiz olması gerektiği konusunda çok sayıda kanıt içeriyor. İsa’ya iman edenler, İsa Mesih’in öğrencileri olmak için Kutsal Yazılar’ın tek yetkisine boyun eğmek zorundadır. “İsa kendisine iman etmiş olan Yahudiler'e, "Eğer benim sözüme bağlı kalırsanız, gerçekten öğrencilerim olursunuz. Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak" dedi.” (Yuhanna 8:31-32, İncil). İnsanların gelenek ve öğretişlerini izleyenler çoğunlukla yanlış yola saparlar. Bunun iki örneği, Meryem’e atfedilen özellikler ve Katolik Kilisesi’nin bizleri kendilerine dua etmemiz için teşvik ettiği kişilerdir.
7 x 5 = 75
Bir dergide gördüğüm bir çizgi romanı hatırlıyorum. Genç bir çocuk sınıfın önünde duruyor, tahtada matematik sorusu çözüyordu. “7 x 5 = 75” yazdı, sonra tebeşiri yerine koydu ve sırıtmaya başladı. Sonraki karede şaşırmış bir şekilde kendisine bakan öğretmene dönmüş şöyle diyordu, “Yanlış olabilir ama ben böyle hissediyorum. 75, bugün bana 35’ten daha iyi geliyor.” İşte Katolik Kilisesi’nin sorunu özetle budur. İşlerine geldiği gibi Kutsal Kitap’a bağlı gerçekleri bir kenara bırakıp kendi öğretişlerini Kutsal Kitap’a ekliyorlar.
Tanrı, insanın öğretiş ve geleneklerinin yozlaşıp insanları yanlış yollara götüreceğini önceden biliyordu. “Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür, ama sonu ölümdür.” (Süleyman’ın Özdeyişler 14:12, Eski Antlaşma). Tanrı bilgeliği içinde bizlere ruhsal gerçek konusunda tek kesin yetkili olan Kutsal Kitap’ı bırakmıştır. Tanrı bunu bizleri tekrar kendisine geri getirmek için yaptı. Kutsal Kitap, pak, kudretli, yetkin, hatasız, yanılmaz, canlı, kutsal, sonsuzdur ve cennette sonsuza dek değişmeyecek şekilde kararlaştırılmıştır. Hıristiyanlar’ı aydınlatır, temizler, özgür kılar, rehberlik eder, değiştirir, canlandırır, yargılar, kutsallaştırır, ikna eder, bilgi ve bilgelik verir, iman üretir ve yanlışı gösterir, yüreği araştırır, Hıristiyanlar’ı her türlü iyi iş için donatır ve İblis’in güçlerine karşı ruhsal bir silah olarak kullanılır. Gerçekten, Kutsal Kitap, Hıristiyanlar için iman ve uygulama konusunda tek iman kuralı olmak için yeterlidir.
Kutsal Kitap her konuda, var olan tüm bilgileri içerir mi? Hayır, böyle bir iddiası yoktur. Kutsal Kitap her türlü bilgiyi içermez. Kutsal Kitap İsa’nın söylediği ve yaptığı pek çok şeyin İncil’de kaydedilmediğinden söz eder. “İsa'nın yaptığı daha başka çok şey vardır. Bunlar tek tek yazılsaydı, sanırım yazılan kitaplar dünyaya sığmazdı.” (Yuhanna 21:25). “İsa, öğrencilerinin önünde, bu kitapta yazılı olmayan başka birçok doğaüstü belirti gerçekleştirdi. Ne var ki yazılanlar, İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman ederek O'nun adıyla yaşama kavuşasınız diye yazılmıştır.” (Yuhanna 21:30-31)
Bununla birlikte, Kutsal Kitap’ın İsa’ya iman edenler için tek iman ve uygulama kuralı olması için her türlü konuyu içermesine gerek yoktur. Öğrencilerin İsa’yla her konuşmasının ayrıntılarını bilmemize veya İsa ve kendisini izleyen kalabalıklar arasında olan her şeyi bilmemize gerek yoktur. İsa’nın çocukluğundan ölümüne kadar, dirilişinde cennete alınmasına kadar öğrencileriyle geçirdiği kırk günde neler olduğunu bilmemize gerek yoktur. Kutsal Yazılar’ın Kilise için tek iman kuralı işlevi görmesi için bütün bunları bilmemize gerek yoktur. (NOT: ‘Kilise’ sözcüğü tek başına geçtiğinde Katolik Kilisesi’ni değil, Hıristiyan Kilise’yi kast ediyorum.)
Sadece ve sadece…
‘Sola Scriptura’ sözünü duydunuz mu? ‘Sola Scriptura’ doktrini basitçe söylendiğinde sadece ve sadece Kutsal Yazılar’ın Kilise için iman kuralı olarak yeterli olduğu anlamına gelir. Bu, Tanrı’nın gerçeğini öğretmen konusunda Kilise’nin yetkisini reddetmek anlamına gelmez. Yeni Antlaşma’da gördüğümü şekliyle gerçek Kilise Tanrı’nın gerçeğini öğretme yetkisine sahiptir. “...gerçeğin direği ve dayanağı olan Tanrı'nın ev halkı arasında, yani yaşayan Tanrı'nın topluluğunda nasıl davranmak gerektiğini bilesin diye sana bunları yazıyorum.” (1.Timoteos 3:15). Gerçek, İsa Mesih ve Sözü’ndedir. Kilise gerçeği öğretir ve insanları İsa Mesih’e iman etmeye çağırır ve böyle yaparken kilisenin sutünu ve temeli gibi işler. Fakat Kilise vahiy eklemez veya Kutsal Yazılar üzerinde egemenlik sürmez. Peki bu, Katolikler’in öğrettiklerinden ne kadar farklıdır? Farklı gri tonları gibi bir durumdan söz etmiyoruz. Siyahın beyazdan farklı olduğu kadar farklıdır.
İsa’ya iman etmek için insanın inanması gereken her şey Kutsal Kitap’tan başka bir kaynakta değildir. Kutsal Yazılar’ın kendilerine ek yapılmasına ihtiyacı yoktur. Yetkileri Tanrı tarafından esinlenmiş vahiy olarak kendi doğalarından kaynaklanır. Yetkileri, ister gözetmen kurulları olsun ister en son seçilen papa olsun, insana bağlı değildir. Kutsal Yazılar kendi içinde tutarlıdır, kendini yorumlar ve gerçeğinin doğru olduğunu gösterir.
Son birkaç dakikada aklınızda belli bir soru oluşmaya başladı mı? “Evet, ama...” Bu soruyu sormayı düşündünüz mü? ‘Kutsal Kitap’ta herhangi bir yerde ‘Sola Scriptura doktrininin’ öğretildiği bir yer var mı?’ Bunun en açık örneğini aşağıdaki iki ayette görüyoruz:
“Kutsal Yazılar'ın tümü Tanrı esinlemesidir ve öğretmek, azarlamak, yola getirmek, doğruluk konusunda eğitmek için yararlıdır. Bunlar sayesinde Tanrı adamı her iyi iş için donatılmış olarak yetkin olur.” (2.Timoteos 3:16-17)
Kutsal Yazılar’ın ‘teopneustos’ olduğunu söyleyerek başlayayım. Bu, İncil’in asıl dilinde kullanılan sözcüktür ve Türkçe’de ‘Tanrı esinlemesi’ olarak çevrilmiştir. ‘Tanrı tarafından soluk olarak verilmiş’ demektir. Çok kuvvetli bir terim. ‘Teopneustos’ olan nihai yetkiye sahiptir! Tanrı’nın kendi söylediklerinden daha yüksek bir yetki olamaz! Kutsal Yazılar’ın tümü Tanrı tarafından soluk olarak verilmiştir. Kuşkusuz bunu simgesel olarak anlamamız gerekir. Tanrı nefes alıp vermez. Fakat Kutsal Kitap’ın, Tanrı’nın Adem’i yaratırken ona yaşam soluğunu üflediğinde Tanrı’nın yaratığı olduğu kadar Tanrı’nın yaratılışı olduğunu söylemek doğru olacaktır. Adem’in soyunu Tanrı’ya kadar izleyebiliyoruz, tıpkı Kutsal Yazılar gibi.