Gerçek şu ki, İncil, tamamıyla güvenebileceğiniz bir kitaptır. İncil’in tarihselliği ve güvenilirliği konusunda makaleleri web sitemizin diğer bölümlerinde okuyabilirsiniz. Tek bir gerçeği unutmayın. Kutsal Yazıları ilk başta esinlerken kudrete ve egemen denetime sahip olan Tanrı, hakimiyetini hiçbir zaman bir kenara bırakmamıştır. Bunu söylerken şunu kastediyorum; Tanrı hiçbir zaman, hiç kimseye, kendi esinlediğini değiştirme izni vermedi. Esinlendikleri andan itibaren Tanrı, Kutsal Yazılar’ın korunması konusunda kudretini ve hakimiyetini sürdürdü. Bugün İncil’de İsa hakkında okuduklarınız, Tanrı’nın İsa hakkında bilmenizi istedikleridir. 

Bu yazı dizisinde okuyacağınız vaatler, güvenebileceğiniz Tanrı’dan gelmektedir. Bu yüzden okumaya, yüreğinizi ve düşüncenizi Tanrı’nın sizin için sahip olduğu bereketleri kabul etmeye açarak başlayın. Tanrı’nın sizin için yapmak istediklerini keşfetmek yaşadığınız maceralara benzemez. Bu yazıda, Tanrı’nın imanı olan herkese verdiği binlerce vaatten sadece küçük bir kısmına bakacağız. Ama bu vaatleri veren Tanrı’ya iman olması gerekir. Örneğin, Mormon ya da Hindu iseniz, bu tür iman hiçbir şeyi güvence altına almaz. İman, vaatleri veren Tanrı’ya olmalı. Kendisini Kutsal Kitap’ta açıklamış olan Tanrı’ya iman olmak zorunda. 

“İman olmadan Tanrı'yı hoşnut etmek olanaksızdır. Tanrı'ya yaklaşan, O'nun var olduğuna ve kendisini arayanları ödüllendireceğine iman etmelidir.” (İbraniler 11:6)

Kendisini Kutsal Kitap’ta açıklamış olan Tanrı’ya mı iman ediyorsunuz? Belki henüz değil. Yanılıyor olabilirim, ama muhtemelen Kutsal Kitap’ı kendi başınıza araştırmaya daha yeni başlıyorsunuz. Kutsal Kitap’ın ilk iki kısmını daha çok Tevrat ve Zebur olarak biliyorsunuz, son kısmı ise İncil olarak bilinir.

Tanrı kendisini bu Kutsal Yazılar aracılığıyla nasıl açıkladı? Şaşırabilirsiniz ama Kutsal Kitap’ın sayfaları arasındaki hikayelerin özü sadece insanların Tanrı’yla olma arzusu değildir. Asıl hikaye Tanrı’nın insanlarla birarada olma arzusu hakkındadır. Kutsal Kitap’taki vaatlerden biri olsa da, en önemli vaat, ‘Sizi bağışlayacağım,’ değildir; ölümden sonra cennette sonsuz yaşam vaadi de değildir. Kutsal Kitap’ta en sık gördüğümüz vaat, ‘Seninle olacağım’ vaadidir. 

“Ben seninle olacak, seni kutsayacağım.” (Yaratılış 26:3, Eski Antlaşma)

“Seninle birlikteyim. Gideceğin her yerde seni koruyacağım.” (Yaratılış 28:15, Eski Antlaşma)

“RAB, ‘Varlığım sana eşlik edecek’ diye yanıtladı, ‘Seni rahata kavuşturacağım.’” (Mısır’dan Çıkış 33:14, Eski Antlaşma) 

“Korkma, çünkü ben seninleyim. Yılma, çünkü Tanrın benim. Seni güçlendireceğim, evet, sana yardım edeceğim.” (Yeşaya 41:10, Eski Antlaşma)

“Tanrın RAB, o güçlü Kurtarıcı seninle. Alabildiğine sevinecek senin için, sevgisiyle seni yenileyecek, ezgilerle coşacak.” (Sefanya 3:17, Eski Antlaşma)

“Meryem bir oğul doğuracak. Adını İsa koyacaksın. Çünkü halkını günahlarından O kurtaracak.  Bütün bunlar, Rab'bin peygamber aracılığıyla bildirdiği şu söz yerine gelsin diye oldu: "İşte, kız gebe kalıp bir oğul doğuracak; adını İmmanuel koyacaklar." İmmanuel, Tanrı bizimle demektir.” (Matta 1:21-23, İncil)

Tanrı’nın bizimle olma vaadi, Bakire Meryem’in doğurduğu çocukta nihayet vücut bulana kadar tarih boyunca tekrarlanmıştır. İsa’nın isimlerinden biri olan İmanuel gizemli bir isimdir. Doğaüstü doğumu gibi, gizemli. Tanrı bizimle! “Kuşkusuz Tanrı yolunun sırrı büyüktür. O, bedende göründü.” (1. Timoteos 3:16). Tanrı beden aldı. Görünmez olan Tanrı, İsa’da kendisini görünür kıldı. İsa, Tanrı’nın sevgisinin gözle görülür görünümü! “Şöyle ki Tanrı... Mesih'te kendisiyle barıştırdı.” (2. Korintliler 5:19). Hiç kuşku yok ki Tanrı’nın insan bedeninde kendini görünür kılması çok büyük bir gizem.

Kutsal Kitap boyunca, bizimle birlikte olmayı isteyen bir Tanrı’nın hikayesini okuruz. Tanrı’nın cenneti yaratmasının nedeni bu arzusudur. Aramızda birileri cenneti hak ettiği için yaratmadı. Tanrı bizimle olmayı arzuladığı için cennet vardır!

Sizin için ne kadar tuhaf bir düşünce olmalı... Tevrat, Zebur ve İncil’i okuyarak yetişseydiniz ve kendisini bu sayfalarda açıklayan Tanrı’yı tanısaydınız, bu kadar tuhaf gelmezdi size. Fakat büyük olasılıkla sizin için öyle olmadı. Öyle olsa da, Musa’nın duasında sözünü ettiği gerçekliği eminim kendiniz de yaşamak istersiniz. 

“RAB sizi kutsasın ve korusun. RAB aydın yüzünü size göstersin ve size lütfetsin. RAB yüzünü size çevirsin ve size esenlik versin.” (Çölde Sayım 6:24-26, Eski Antlaşma)

Tanrı’nın sizin için isteği bu mu? Evet öyle. Bunlar sadece büyük bir peygamberin bize büyük bir Tanrı’yı anlatan sözleri değil. Tanrı, sonraki ayette konuşuyor ve niyetinin ne olduğunu açıklıyor:

“...ben de onları kutsayacağım.” (Çölde Sayım 6:27, Eski Antlaşma)

Bu yazı dizisindeki yazıları okurken, geçerliliği değiştirilemez ve sayıca çok olan ilahi kutsamaların varlığını öğrenmeye hazır olun. Bu bana bir zamanlar tanıştığım, İsa’ya iman eden birini hatırlatıyor. Üzerinde iki küçük süslü gümüş kaşığın bulunduğu bir kolye takıyordu. Çok küçüktüler, küçük bir çay kaşığının yaklaşık onda biri kadar. Bir kaşık, diğerinin iki katı büyüklükteydi. Tabii ki, sizin sorduğunuz soruyu sordum. ‘Neden kaşık?’ Tanrı’yla ilişkisini hatırlattığı söyledi. En küçük kaşık, kendisinin Tanrı’ya sunabileceğinin en iyisini temsil ediyordu. Daha büyük olan kaşık ise Tanrı’nın her zaman bizden daha fazlasını verdiğini hatırlatıyordu! 

Bu yazıya başlarken, lütfen en küçük kaşığınızı, ulaşamayacağınız bir yere kaldırın. Tanrı’yla ilgili düşüncelerinizin arasına girmesine izin vermeyin. Tanrı’yla doğru bir ilişkiye sahip olur olmaz Tanrı’nın şu vaadini tutmasını bekleyebilirsiniz: “Beni bununla sınayın” diyor Her Şeye Egemen RAB. “Göreceksiniz ki, göklerin kapaklarını size açacağım, üzerinize dolup taşan bereket yağdıracağım.” (Malaki 3:10, Eski Antlaşma)