Ne zaman Yeşaya’daki bu bölümü okusam büyükannemi düşünmeden edemem. Bölümün tümünü okusanız sanırım benim akrabamı düşünmezsiniz. Olsun. Günahlarımızı kendi rızasıyla taşıyan Kurban’ı düşünseniz daha iyi olur. Kendisini savunmadı. Tartışmadan ve tereddüt etmeden borcu ödedi ve cezayı çekti. Yaptıklarını kendi isteğiyle yaptı. Sevgisinden ötürü, sizin için arıların sokmasına izin verdi.

“Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu. Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu. İnsanlarca hor görüldü. Yapayalnız bırakıldı. Acılar adamıydı. Hastalığı yakından tanıdı. İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü. Ona değer vermedik. Aslında hastalıklarımızı o üstlendi. Acılarımızı o yüklendi. Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını, vurulup ezildiğini sandık. Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi. Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık. Her birimiz kendi yoluna döndü. Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi. O baskı görüp eziyet çektiyse de ağzını açmadı. Kesime götürülen kuzu gibi, kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi açmadı ağzını.”  (Yeşaya 53:2-7, Eski Antlaşma)

Bunu daha önce söyledim ama tekrarlamak istiyorum. İtalik harflerle yazılmış ayete bir kez daha bakın, “Onun yaralarıyla şifa bulduk.” Ruhsal şifa, Kişi olan Kurban ve O’nun hizmeti aracılığıyla bulunur. Çalışma yolunun bir yerinde durun ve sizi iyileştirmesini isteyin. İçsel iyileştirme ve bütünlük istiyorsanız ama bu şifa teklifinin size uzandığından emin değilseniz Tanrı’ya sorun. Tanrı’nın Kutsal Kitap’ta size verdiği vaat şöyledir:

“Bana yakar da seni yanıtlayayım; bilmediğin büyük, akıl almaz şeyleri sana bildireyim.”  (Yeremya 33:3, Eski Antlaşma)

Bir şeyi unutmamanızı söylediğimi hatırlıyor musunuz? Görünüşün aldatıcı olabileceğini söylemiştim, tıpkı Harvard’a üniversite için büyük miktarda para vermek isteyen çift gibi. Başkan onları kafasında bir yere oturttu. Zengin anne babaları çok iyi biliyordu. Bu ebeveynleri hem çocuklarını hem de büyük bağışlarını okula göndermek için teşvik ediyordu. Başkan insanları iyi bir şekilde tartabildiğini sanıyordu ama sonunda yargısında korkunç bir hata yaptı. Siz de Kurban konusunda benzer bir hata yapmayın. Çevrenizdeki insanların inançlarıyla onun hakkında çizilmiş olan resme bakarak yargılamayın. Görünüş aldatıcı olabilir. Söyledikleri Tanrı’nın Kurban hakkında açıkladıklarını yansıtmıyorsa, aldatılmışlar demektir.  

Genç bir yetişkin olarak biri bana bu Kurban’a ihtiyacım olduğunu söylediğinde ona güldüm ve onun kim olduğuyla ilgili değerlendirmemi bir çırpıda veriverdim. Kutsal Yazılar’ın tümünün O’nun hakkında açıkladıklarını görmek için gereken zamanı vermemiştim. Nitekim, ne Kutsal Kitap’ım vardı ne de bir Kutsal Kitap istiyordum. Bilgisizce, Kurban hakkında çeşitli kaynaklardan duyduğum şeyleri söyleyiverdim. Yanılmıştım. Lütfen siz de aynı hatayı yapmayın.

VI. KUZU BİR KİŞİDİR. ADI AÇIKLANIYOR: İSA 

Yıllar önce, haftada bir kez sebzelerini satmak üzere dağdan aşağı inen Çinli bir köylü vardı. Bir pazar günü yakındaki diğer esnafla sohbet ederken durakladı ve yabancı birinin büyük deri kaplı bir kitaptan söylediklerini dinlemeye başladı. İsa diye birisinden söz ediyordu. Dinlerken yüreği etkilendi. Adam Tanrı’nın kendisini sevdiğini ve O’nun için çok değerli olduğunu söyledi. İsa’nın bizim Kurtarıcımız olmaya geldiğini ve Müjde’nin İsa sayesinde isyankar insanların Tanrı’yla barışabilecek olması olduğunu söyledi. Ne demek istediğini anlamadı ama vaiz İsa sayesinde günahın bağışlatıldığını, cehennemin kapılarının kapatıldığını, göklerin kapılarının açıldığını ve insanların kırık yüreklerinin nihai olarak ve tam olarak iyileştirilebileceğini anlatmaya devam etti. Bunların hepsi İsa sayesinde oldu.

Yaşlı kadın sohbetine ve derme çatma standının önündeki insanlara döndü. Akşam yaklaştığında boyanmamış gecekondusuna dönerken aklına vaizin sözleri geldi. Hemen hemen her şeyi hatırladı ve yüreği bir kez daha umutla aydınladı. Ama bir şeyi unutmuştu. Minnettar olması gereken kişinin adını unutmuştu. Kurtarıcı’nın adı neydi? Tek yapabildiği bu soru hakkında düşünmekti. Bir sonraki pazar gününü bekleyemezdi. Yabancıyı bulup ona bu soruyu sormaya karar verdi.  

Çalışma yolumuz bizi insanlık tarihinin başlangıcından bugün olduğumuz yere getirdi. Tanrı altıncı durakta Yeşaya’nın peygamberliğinde hakkında okuduğumuz Kurban’ın bir ismi olduğu söyleyerek bir perdeyi daha kaldırıyor. Adı İsa’dır.

Şimdi bakacağımız ayeti ilk duyanlar Yahudiler’di. Eğer siz de ben de Yahudi olsaydık Tanrı’nın bu pek çok açıklamayla ne söylemek istediğini anlamamız çok daha kolay olurdu. Yahudi olsaydık, tarihimiz, Yahudi tarihi boyunca kurban edilen sayısız kurbanı çok daha iyi anlardık. Musa’nın onlar hakkında söyledikleri, peygamberlerin onlar hakkında söyledikleri bizim için altından daha değerli olurdu. Yeruşalim’de sunulan sabah sunularının gece boyunca insanların işledikleri günahın kefareti (örtüsü) olduğunu bilirdik. Akşam sunuları da gün içinde işlenen günahları bağışlatmak için sunulurdu.